Uži­ce je istin­ski grad mu­ra­la. Broj­ni zi­do­vi na stam­be­nim i po­slov­nim zgra­da­ma is­ko­ri­šće­ni su da se na nji­ma ura­de mu­ra­li. Auto­ri su, na­rav­no, uglav­nom iz ovog gra­da u ko­me ži­vi ve­li­ki broj umjetnika i gdje ve­o­ma uspješno ra­di i Sred­nja umet­nič­ka ško­la. Za­ni­mlji­vo je da se mu­ra­li po­ja­vlju­ju za­hva­lju­ju­ći i sa­mo­i­ni­ci­ja­tiv­nim ak­ci­ja­ma ma­hom mla­dih umjetnika. Ta­ko su po­lo­vi­nom sep­tem­bra 2016. go­di­ne na mjestu grad­ske po­šte na grad­skom Tr­gu par­ti­za­na u Uži­cu, ko­ju su 1999. po­ru­ši­li NA­TO avi­o­ni i gdje se sa­da na­la­zi par­king pro­stor, na be­ton­skim zi­do­vi­ma, mla­di užič­ki umjetnici Sa­nja Cve­tić i Bo­ban La­zić, sa­mo­i­ni­ci­ja­tiv­no na­sli­ka­li mu­ral sa li­ko­vi­ma zna­me­ni­tih Uži­ča­na…
Taj pro­stor sa­da kra­se li­ko­vi aka­de­mi­ka, mi­ni­stra i is­tak­nu­tog srp­skog fi­lo­lo­ga Lju­bo­mi­ra Sto­ja­no­vi­ća (1860 – 1930), srp­skog „oska­rov­ca”, film­skog sce­na­ri­stu Sti­va Te­ši­ća (1942 – 1996), fi­lo­zo­fa, ko­e­ro­graf­ki­nje, no­vi­nar­ke i pr­ve srp­ske te­o­re­ti­čar­ke ple­sa Ma­ri­je Ma­ge Ma­ga­zi­no­vić (1882 – 1968), Mi­lu­ti­na Usko­ko­vi­ća (1884 – 1915), knji­žev­ni­ka – ute­me­lji­va­ča pr­vog srp­skog grad­skog ro­ma­na, ina­če prav­ni­ka i dok­to­ra na­u­ka, za­tim Sr­bo­lju­ba Sr­ba Sta­men­ko­vi­ća (1955 – 1996), užič­ke fid­bal­ske le­gen­de ko­ji je naj­ve­ći dio ži­vo­ta pro­veo igra­ju­ći ma­li fud­bal u SAD, i Ma­li­še Ata­nac­ko­vi­ća (1860 – 1919), užič­kog in­du­stri­jal­ca i pred­sje­ni­ka op­šti­ne, ute­me­lji­va­ča ču­ve­ne Tkač­ke ra­di­o­ni­ce u Uži­cu ko­ja je po­če­la sa ra­dom da­le­ke 1901. go­di­ne.
Po­ja­vlji­va­nje li­ko­va zna­me­ni­tih Uži­ča­na s raz­lo­gom je iza­zva­lo ve­li­ko in­te­re­so­va­nje u Uži­cu. Po­go­to­vu što su na istom pro­sto­ru još ra­ni­je na­sli­ka­ni srp­ski pi­lo­ti ko­ji su, he­roj­ski, u na­mje­ri da spri­je­če bom­bar­do­va­nje svo­je ze­mlje 1999. go­di­ne, po­di­gli svo­je avi­o­ne i po­le­tje­li u su­sret dr­skom oku­pa­to­ru, u sa­svim ne­rav­no­prav­nu bor­bu u ko­joj su svo­je ži­vo­te po­lo­ži­li na ol­tar otadž­bi­ne.
Ne­dav­no, već to­kom pr­ve no­ći na­kon smr­ti ge­ni­jal­nog srp­skog glum­ca Ne­boj­še Glo­gov­ca, me­đu­tim, i to dok još ni­je bio sa­hra­njen, mla­di užič­ki umjet­nik Bo­ban La­zić je na pri­zem­noj ku­ći u Uli­ci Mom­či­la Te­ši­ća u naj­stro­žem di­je­lu gra­da na­sli­kao Glo­gov­ca i na­pi­sao: „Si­ne, znaš ka­ko se po­sta­je pra­vi šam­pi­on? Ta­ko što iza­đeš na te­ren ka­da je naj­te­že... i po­be­diš!” Ovaj mu­ral je iza­zvao ogrom­no in­te­re­so­va­nje Uži­ča­na, po­go­to­vu što je na­stao iz­ne­na­da i br­zo, to­kom no­ći. Ne­ma, či­ni se, Uži­ča­ni­na ko­ji, ni­je oti­šao do Uli­ce Mom­či­la Te­ši­ća pre­ko pu­ta grad­ske Jav­ne ga­ra­že, da ga vi­di i da se fo­to­gra­fi­še uz lik ve­li­kog glum­ca srp­skog Ne­boj­še Glo­gov­ca.
S. Ti­ja­nić